donderdag 26 augustus 2010

Lakedance, meer dan meerdansen

Het idee had zich al ontsproten bij me, dat het gruwelijk zou knallen op die bewuste zaterdag op het terrein van AquaBest te Best. Ik zag met name de mollen, grondpieren en alle overige insecten hun koffers pakken om naar lagere grondlagen te dalen in de bodem. Ook de vissen in het water zag ik met hun rugzakjes in het abyssale vluchten. In het bosrijke gebied stelde ik niet meer de verwachting nog enig gedierte tegen te komen, daar zij allen ook wel een weekendretourtje bij de NS gekocht zouden hebben voor een kort uitstapje naar de Veluwe.

En dat alles, omdat op 21 augustus alweer de 10de Lakedance aldaar plaats zou gaan vinden. De house en dance party bij uitstek. En dat kan met recht gezegd worden. Allereerst had zich werkelijk een schitterend fenomeen gemanifesteerd op meteorologisch vlak. Na een lange tijd van niets meer dan bagger- en fuckweer, werd door de weergoden al een dag van te voren stevig zonnig geknipoogd en op de bewuste zaterdag werd na een licht wolkengeintje de koperen ploert stevig op alle lakedancers losgelaten.

Eenmaal aangekomen op het terrein en al rondlopend bleek alles aanwezig te zijn voor het houden van een geweldig 10 uur durend feest. Er was werkelijk alles te krijgen om je tempel in die lange roes van plezier en genot te onderhouden. Fruit, shakes, water, allerlei goede en lekkere broodjes en uiteraard ook de ietsie pietsie minder gezonde genotsmiddelen, zoals bier, baco’s, wijntjes en veel ander pretstimulerend gerei. Maar een goede balans van het gebruik van al deze zalige genotsmiddelen kon garant staan voor een spetterende house en danceparty.

Maar niet alleen het weer en de faciliteiten zijn belangrijk. Een zeer belangrijke factor, zo niet de belangrijkste, zijn de bezoekers. De mensen die naar Lakedance komen om lekker uit hun bol te gaan en puur feest te vieren. Er kan gerust gesteld worden, dat bijna iedereen daar ook daadwerkelijk voor kwam met uitzondering van een echt te verwaarlozen minimale hoeveelheid sukkels, die te Neanderthalig waren om ook maar enigszins te begrijpen wat feestvieren is.

De ultieme combinatie en samensmelting van de zalig opzwepende muziek en de reeds eerder genoemde genotsmiddelen maakten, dat ik vele duizenden mensen om me heen zag, die relax aan het dansen waren en allen met een stralende lach op hun gezicht. Alsof je met duizenden vrienden op een feestje bent. Nota bene ging ik met een paar vrienden mee en zij kenden ook een aantal mensen meer. Toen wij deze tegenkwamen, bleven we in een groep bij elkaar en het was haast onvoorstelbaar wat een sterke onderlinge gemoedelijkheid zich manifesteerde. Gewoon een grote groep van pretletters bij elkaar. Dansen, lachen, plezier maken, lekker innemen, ouwehoeren, al dan niet onschuldig flirten en alles wat maar prettig was. Wat me opviel was, dat naast de vriendelijkheid er ook een sterke onderlinge zorgzaamheid bestond. Deed er zich de minst geringste vorm van een “dipje” voor bij iemand, dan stond er altijd een ander klaar om je er weer bovenop te helpen. Echt een grandioze feestmentaliteit, wat zeer complimentwaardig was.

Met volle teugen viel er te genieten. Het tempelverzorgende voedsel, zoals eten, drank en wat dies meer zij. De muziek, die gewoon zalig hypnotiserend goed was. Het lukte gewoonweg NIET om NIET te dansen. Geweldig relaxte feestgangers overal, wat een prachtig gezicht was om te zien. Binnen onze groep ook alleen maar relaxte en genietende pretletters, die allen een geweldig toffe sfeer onderling wisten op te bouwen. Tussen de lawines van genot en plezier heb ik ook even stiekem rondgekeken op het terrein. Ik meende toch enkele visjes gezien te hebben volop genietend met hun kop boven water, alsof ze keken door een window of joy. Ik zag een mol naast een regenworm samen ritmisch bewegen op de muziek en beiden zingend “I gotta feeling”. Ook zag ik, denk ik, een hert naast een egel staan in de struiken verderop, met pretoogjes kijkend naar de vrolijk feestende mensen en stiekem meeschreeuwend “Because we are your friends, you never be alone again”. Volgens mij is het zo’n geweldig feest geweest, dat zelfs de hele fauna geen zin meer had om zich te wagen aan een exodus en zij gewoon zijn gebleven en stiekem hebben meegenoten.

Het maakt niet uit of dit nu ongebreidelde fantasie is of metaforisch gebrabbel. Belangrijk is, dat de beschrijving stevige boekdelen spreekt. De beleving is echt geweest! En bij menigeen!
Lakedance was dus meer dan alleen maar meerdansen. Super en puur feesten. Een tien uur durende zalige trip van muziek, dans en mensen. Ben geen leek meer, maar voortaan een lakedancer.




© pamlenez
25-08-2010