Gedachten
liggen ten grondslag aan de keuzes, die we maken in ons leven. En de keuzes
brengen ons naar waar wij zijn en wie wij zijn. Hoeveel en wat voor materiaal
aan aanwezige gedachten kan een individu hebben? Ongeacht de hoeveelheid wordt
feitelijk het gedachtegoed bij elke individu op velerlei wijzen gevormd of
mogelijk ook misvormd.
In
eerste instantie wordt de individu in zijn zeer jonge jaren beïnvloed en
gevormd door zijn ouders. Hetzij door een gewone, op basis van algemene sociale
normen en waarden zijnde, vrije opvoeding of hetzij op een strenge
disciplinaire manier tot en met zelfs pure indoctrinatie. De
eerstgenoemde methode zal overwegend individuen vormen met voortschrijdende
inzichten, die als gezonde twijfelaars graag beter overtuigd willen worden. De
tweede genoemde zal voornamelijk individuen vormen, die een hele sterke
overtuiging hebben en het niet schromen om te blijven vluchten/ontkennen van
hun eigen cognitieve dissonanties. Het is nogal gechargeerd en natuurlijk
zitten er vele bandbreedtes in de ouderlijke opvoeding van kinderen, ongeacht
vrije of strenge opvoeding. Maar we kunnen zeker stellen, dat de jonge jaren (0
t/m 12 jaar) van een individu zeer belangrijk zijn voor de vorming van zijn
gedachtegoed.
Het
is een open deur intrappen, dat we eigenlijk nog steeds opgescheept zitten met
te veel “gekleurde” scholen. En met de term “gekleurde” is totaal niets
racistisch bedoeld. Maar meer gericht op uiteen liggende eenzijdige
gedachtegoeden. Het zijn dan niet alleen christelijke of islamitische scholen,
wat op zich al een doorn in het educatieve oog is, maar ook zijn ze her en der nog
eens gerelateerd aan politieke richtingen. Een behoorlijk aantal middelbare en
hoge scholen en ook universiteiten maken zich schuldig aan het gericht
aanpassen van hun leerbeleid aan bepaalde rechtse of linkse politieke gedachtegoeden.
Dit is feitelijk een vorm van indoctrineren. Dit behoeft verder geen uitleg met
betrekking tot de lerende individu. Neutrale, vrije en openbare scholen zijn er
gelukkig ook nog wel en kunnen leerlingen daar op een ongeremde wijze hun
wetenschappelijke ontdekkingsreizen onbevangen voortzetten. Ga er maar van uit,
dat ook voor de leeftijdsklasse (12 t/m 24 jaar) van deze individuen, de
scholen een immens grote rol spelen in de vorming van hun gedachtegoed.
Dan
is er nog zo’n walhalla waar zowel de “geleide projectielen” als de “ongeleide
projectielen” elkaar hevig en ongeremd kunnen ontmoeten. We noemen het de
social media en hierin kennen we o.a. platforms zoals Facebook, Twitter,
Instagram en in wat geciviliseerdere vorm LinkedIn. Het frappante aan deze
media is, dat betrouwbaarheid en integriteit van alle informatie intrinsiek zou
moeten zijn, maar niets is minder waar. Facebook, Twitter en Instagram zijn
grotendeels verworden tot theatrale, commerciële, bombastische, agressieve,
zwaar veinzende, emotioneel vulkanische communicatiefora. De lawine aan over en
weer communiceren en informeren is geheel niet meer te controleren of te
verifiëren op welke juistheid dan ook. Facebook spant daar de kroon in en LinkedIn
manifesteert zich daarentegen beduidend meer bescheiden, daar deze inhoudelijk
overwegend gericht is op de arbeidsmarkt. Maar de social media is één grote
smeltkroes van totaal oncontroleerbare informatie en gegevens, waarvan immens
zeer veel individuen in alle leeftijdscategorieën gebruik van maken. Laten we
zeggen dat het risico van indoctrinatie hierin sluimerend aanwezig is, maar beïnvloeding,
manipulatie en intimidatie vieren in de social media wel hoogtij. Aangezien op
grote schaal gebruik wordt gemaakt van social media in alle lagen en leeftijden
van de bevolking, kan gesteld worden, dat allerlei opinies en visies daardoor
danig kunnen worden beïnvloed en/of gevormd (hervormd). Naar gelang de
objectiviteit, de onderzoekende geest en het eclectisch vermogen van individuen,
zal helaas ook de social media een rol spelen in de vorming van hun
gedachtegoed.
We
kennen de term media, doch thans wordt er veel gesproken over de mainstream
media (MSM), waarmee geduid wordt naar een groep journalisten, kranten en TV actualiteitsprogramma’s,
die overwegend de tijd en aandacht weet te claimen en op te eisen. Alles wat we
aan verslaggeving binnen de MSM ontvangen, wordt niet meer zomaar klakkeloos als
volledig betrouwbaar en integer beschouwd. Een lichtend voorbeeld hierin is,
dat de verslaglegging over Irak en Syrië vaak wordt gedaan door journalisten,
die gevestigd zijn in het veiligere Libanon. Ze plukken wat van de weinige
journalisten, die wel in het gevaarlijke gebied aanwezig zijn of ze extraheren
gewoon iets van persbureau Reuter. Daarnaast zijn er vele journalisten, die als
schaamteloze psittacisten gewoon gedachteloos andere collega’s napraten en
kopiëren. Ook wordt vaak de wijze van nieuwsgaring en manier van kenbaar maken
door bepaalde kranten of TV organisaties beïnvloed, zo niet gemanipuleerd.
Politieke of religieuze voorkeuren of vooroordelen spelen dan een grote rol. Zo
heeft een zeer bekend Vlaams schrijver en filosoof, Wim van Rooy genaamd, dit
weleens in niet mis te verstane woorden duidelijk gemaakt. Als volgt;
“Journalisten en opiniemakers schrijven de laatste 25 jaar geen artikelen meer
om de waarheid te laten ontdekken, maar om mensen er aan te herinneren hoe ze
moeten denken”. Dit dan in beschouwing genomen hebbende, zal er altijd scepsis
blijven ten aanzien van al het nieuws en alle opinies die zich openbaren. Ook hier
spelen de onderzoekende geest, objectiviteit en het eclectisch vermogen van
individuen een zeer belangrijke rol, want ook de media en de MSM spelen een
belangrijke rol in de vorming van hun gedachtegoed.
Dan
hebben we ook nog zoiets als de politiek en alle politici. Gezegd kan worden,
dat we anno 2018 nog steeds een redelijk laag percentage daadwerkelijk politiek
geïnteresseerden hebben in Nederland. En dan heb ik het alleen nog maar over de
stemgerechtigden. Als je opkomstpercentages bekijkt en de begeestering meet bij
hen, dan proef je al snel de apathie en gelatenheid. Al enkele decennia lang
weten politici daar goed op in te spelen. Het wordt steeds duidelijker
herkenbaar, dat we opgescheept zitten met beroepspolitici, die zich overwegend
bezigen met politiek bedrijven en daardoor niet daadwerkelijk weten te komen
tot fatsoenlijk regeren. Nu ook nog de Europese Unie zich steeds meer gaat
opdringen, terwijl zij eigenlijk op een hellend vlak zitten, weten de leiders
van onze huidige regering (VVD, CDA, D66 en CU) zich vaak heel makkelijk en
snel te schuilen achter deze Europese Unie. En dan vaak ook als het om
belangrijke soevereine beslissingen gaat. Er zijn nog nooit zoveel
achterkamertjesbeslissingen aan de orde gekomen, dan in de drie Rutte kabinetten,
waar we nu nog steeds in verkeren. Lobbyisten en multinationals hebben een
immens grote vinger in de politieke pap, terwijl de bevolking en het MKB in
Nederland nog alleen maar goed zijn voor de te betalen penningen, terwijl daarentegen
hun zeggenschap en invloed verder worden ingedamd. Elke vorm van indoctrinatie,
manipulatie, intimidatie en zelfs degeneratie dient zich op een overwegend
latente manier aan en in willekeurige en steeds veranderende mate. Dat zijn de
wapens van de beroepspolitici. Hun hoge veinsvermogen weet het zo goed mogelijk
latent te houden, maar gelukkig groeit het intellectuele en intelligente vermogen
gestaag van de bevolking en begint er al aardig wat te broeien. Maar u zult
begrijpen, dat ook de politiek en haar politici een immense rol spelen bij alle
individuen in de vorming van hun gedachtegoed.
30-06-2018
© pamlenez
