In
Parijs is zowat de hele redactie van een lokaal controversieel magazine,
Charlie Hebdo genaamd, door een drietal geloofsfanaten op gruwelijke wijze
vermoord. De hele wereld is in shock en opeens is iedereen ook “Charlie”
geworden. De gebroeders Chérif en Said Kouachi zijn samen met een net uit de luiers
zijnde 18 jarige knul, de hoofdverdachten van deze bizarre razzia. Een razzia,
waarbij 10 medewerkers van Charlie Hebdo en twee politieagenten in koele bloede
werden vermoord. En de hele wereld is in rep en roer, want dit zou dan weer
zo’n een onverwachte verschrikkelijke gebeurtenis zijn. Onverwacht? Dat dan ook
weer niet echt. Toch??!!!!
Wederom
hebben satirische cartoons islamitisch geloofsgestoorde waanzinnigen aangezet
tot wrede moordlust. Wederom reageert zowat de hele wereld op een manier, alsof
dit een donderslag bij heldere hemel zou zijn. Wederom komen allerlei
internationale politici met hun in een standaard emotie gevouwen tronies volop
in de media. Om te vertellen hoe verschrikkelijk het allemaal is en dat er
alles aan gedaan zal worden om deze terroristische misdaden zeer de kop in te
drukken. Misschien nu enigszins ongepast, maar mag ik ze allemaal even
uitlachten? Al deze geletterde randdebielen hebben totaal geen benul wat de
Koran of de Hadith (Soenna) behelzen. Zij hebben geen benul hoe de Islam door
ongeveer 1,2 miljard mensen op deze planeet wordt beleefd en beleden. New York,
Madrid, Londen, Brussel, Sidney en Ottawa hebben de “pluche beertjes” niet
wakker gemaakt en nu ook met Parijs zie je weer de boosheid veinzende
regeringsleiders impulsief reageren met dezelfde loze uitspraken. Ook de heren
M. Rutte en F. Timmermans zijn hiervan het toonbeeld. Het toonbeeld van trieste
weekdiertjes, die in hun eigen land nog steeds geen adequate aanpak hebben gerealiseerd
tegen jihadi’s. Die “Nederlandse” jihadi’s die thans zelfs juichen om de
huidige Parijse moorden. Daarentegen kan de Rotterdamse burgemeester Ahmed
Aboutaleb wel enigszins respect afdwingen. Hij heeft zich op de televisie
helder en duidelijk uitgelaten tegen alle jihadi’s. Kan je jezelf niet vinden
in de vrije westerse cultuur, waarin humor en vrije meningsuiting grootgoed
zijn, dan moet je maar oprotten en niet meer terugkomen, aldus de heer
Aboutaleb.
En
wat gebeurt er nu. De media bralt over dat we de persvrijheid en de vrijheid
van meningsuiting moeten handhaven en blijven beschermen. Zijn ze nou helemaal
knettergek en hypocriet geworden? Sinds de Deense cartoonrellen in 2005 hebben
politici en media niks anders gedaan dan een hevige zelfcensuur aangehouden.
Een zielige en schijterige attitude van Europese regeringsleiders en media is
vooralsnog het antwoord op de huidige Islamitische religie, die beleden wordt
door 1001 gezichten en die zich segregerend in Europa blijft uitbreiden. Het
zou verboden moeten worden om de media, politici en vele andere
geitenwollensokken figuren vrij rond te laten lopen met de slogan “je suis
Charlie”. Velen zijn de naam “Charlie” onwaardig. Okay, het zou mogen, maar dan
wil ik met ingang van vandaag ook zien, dat de hele media ALLE cartoons weer
onbelemmerd tentoon zullen gaan spreiden. En ook de vrijheid van meningsuiting
in optima forma toelaten middels ongeacht welk medium dan ook.
Waarom
ontstaan er organisaties zoals Pegida in Duitsland en vele andere rechtse
organisaties, al dan niet politiek of sociaal maatschappelijk gericht? Men kan
deze instanties wel verfoeien, maar het zijn feitelijk krachten die veroorzaakt
c.q. opgeroepen worden door het zwaar achterwege blijven van een integere en
open aanpak van vreemde uitgewassen, die de huidige verlichte westerse cultuur
openlijk ondermijnen en bedreigen. Gezien de overwegend segregerende houding
van de islamitische bevolking in Europa en de aanhoudende verwantschap met hun
landen van herkomst, is het ondermijnende gedrag van hen zeer evident. Het
neigt naar het bewust in stand houden van het niet compatibel willen zijn met
de bestaande Europese cultuur. Onderwijl verzwelgen Europese leiders en
intelligentsia in hun hardnekkige ontkenningen.
Daarom
lijkt het mij des temeer noodzakelijk, dat er wederom een zeer brede aandacht
geschonken zal moeten worden aan het voor velen nog steeds onbekende Obin-rapport.
In 2003 heeft het Franse Ministerie van Onderwijs in navolging op aanhoudende
klachten vanuit sociaal werkers, schooldirecties en docenten, de opdracht
gegeven aan Jean-Pierre Obin (Franse wetenschapper) om een onderzoekscommissie
te leiden, met als taakstelling de status van de Franse laïcité te onderzoeken
en ook met name de geharde segregerende houding van de Islamitische bevolking.
Jean-Pierre Obin en zijn 9 onderzoekscommissieleden hadden hun taken zeer goed
en uitvoerig gekweten. De bevindingen en de resultaten uiten zich in een zeer
duidend rapport, het Obin Rapport genaamd. Doch dit rapport was zo opzienbarend
en confronterend, dat er eigenlijk besloten werd door het Franse Ministerie van
Onderwijs om dit rapport maar te laten verdwijnen in één of andere lade. In
tegenstelling tot de feitelijke verplichting het te laten publiceren (zie info;
http://dutch.faithfreedom.org/forum/viewtopic.php?f=4&t=8164).
Dit rapport is de moeite waard om weer volop in het openbaar te laten komen. Uiteraard
heeft alles een reden, maar van het achterhouden van deze urgente informatie
zijn arglist en lafheid nog alleen maar de redenen. Met als enige ziekelijke
gevolg ……… pure hypocrisie.
Naar
aanleiding van de verschrikkelijke moordpartij in Parijs zijn in vele steden in
de wereld mensen de straat opgegaan. Om te protesteren en om de persvrijheid en
vrijheid van meningsuiting te bevechten en te beschermen. Hele volksstammen
liepen rond met een A4’tje met daarop de tekst “Je suis Charlie”. Ik zeg heel eerlijk; “Je ne suis pas Charlie”.
Ik verdien het totaal niet om die naam te dragen. Weinigen tot niemand kende
voorheen Charlie Hebdo. Voordat ik me waag aan het mezelf noemen van Charlie, wil
ik eerst van mijn angst af. Niet zozeer van de angst voor de Islam en zijn
vreemde uitwassen. Nee, meer van de angst om feitelijk steeds in de steek
gelaten te worden door de laffe, apathische en hypocriete leiders en hun mediacratie.
Straks zullen de protesten wegebben en de A4’tjes met “Je suis Charlie”
verdwijnen in prullenbakken en kliko’s.
Straks is iedereen weer in zijn comfortzone en zal de wereld weer gewoon
doordraaien. Tot aan de volgende big bang, waarin weer eenieder met geveinsde
verbazing zwaar zal doordraaien.
Ik blijf
met een gerust hart in de spiegel kijken, daar ik me niet heb laten verleiden
door die steeds
terugkerende massale ongebreidelde passieve impulsiviteit. Neemt niet weg, dat
ik voorlopig met weemoed blijf denken aan die 10 helden van Charlie Hebdo.
Feitelijk 10 lieve en goede mensen, die pas echt ongeremd en volledig gebruik bleven maken van de vrijheid van
meningsuiting. Pijnlijk genoeg zijn deze “Charlies” er niet meer. Misschien
maken we nog kans, dat er weer echte “Charlies” geboren kunnen worden, doch dan
zullen de Europese leiders toch wel eens een keer die zware mantel der lafheid van
zich af moeten schudden. Vooralsnog gebeurt dit niet en blijven het
feitelijk “Anti Charlies”. Voor straks ……… welterusten Europa.
© pamlenez
09-01-2015
