Even een moment uit het leven van een willekeurige Bultrug (walvis) in een oceaan dicht bij de poolcirkel. Op een tactische manier jaagt hij een grote school vissen bij elkaar, opent zijn grote muil en in een fractie van een paar seconden verorbert hij gewetenloos ruim 1000 visjes. Een heel normaal natuurlijk ritueel, dat zich dag in dag uit manifesteert. Feitelijk geen dier, dat het “in de groep wil gooien” over de onderlinge verhoudingen tussen jagers en prooien in hun dierenwereld.
Dierenwelzijn is geen item en van enig geweten is geen sprake.
Nu even refereren aan de jaarlijkse dodenherdenkingen, die gehouden worden. Vele manifesten worden door mensen her en der over de hele wereld georganiseerd en beleefd. Dit allemaal ter verduidelijking, dat oorlogen en moorden verschrikkelijk zijn. De mensen, die feitelijk de resterende 364 dagen bijna gewetenloos verder gaan met hun leven, waarin oorlogen en moorden enigszins als alledaagse usances worden beschouwd. We leggen de media “op één oor” en daarna slapen wij ook gewetenloos zacht. Morgen weer een nieuwe dag met vele nieuwe onnodige doden.
Dan de harde dierenwereld, die ook zo meedogenloos is voor de mens. In tropische gebieden maken bepaalde spinnen, vliegen en muggen jaarlijks zonder enige scrupules miljoenen slachtoffers. Evenzo draait een leeuw z’n klauw niet om voor het probleemloos doden en mogelijk oppeuzelen van een toevallig passerende mens in zijn territorium. En ook staan sommige haaien bekend om hun ongeremde vraatzucht naar in hun wateren spartelende mensen. Hap, slik en weg. Mensenwelzijn is geheel geen item en van enig geweten hebben dieren geen last.
De homo sapiens, de wijze mens, die het zich kan permitteren dieren als “maatjes” in huis te nemen, dieren kan doden om als voedsel te gebruiken, dieren kan gebruiken of doden om medicijnen te maken, dieren kan doden om kleding of andere gebruiksmiddelen te maken, dieren kan doden om andere dieren te voeden of dieren kan gebruiken en doden om nog allerlei andere ontdekkingen te kunnen doen. Maar goed, het is allemaal in het belang van met name de mens en menen we goed te weten, waar we steeds mee bezig zijn.
Dieren versus dieren, mensen versus mensen, dieren versus mensen en mensen versus dieren.
Het maakt eigenlijk niets uit en daarom moet je jezelf afvragen of dierenwelzijn wel een rol mag spelen. Misschien niet zozeer, maar toch welt het elke keer weer op. Soms ook leunend tegen de hypocrisie. Dierenwelzijn raakt steeds geboren uit niet meer dan vleugjes individueel geweten, waarna het vaak weer sterft in des mens vergetelheid. Dierenwelzijn, een woord, dat al aardig veel in de annalen voor komt, doch dat nergens in woordenboeken gedefinieerd staat. Dat is wel een beetje frappant hè?
Enfin, dierenwelzijn bestaat toch en het is goed, dat het enige aandacht krijgt. Al is het alleen al voor ons gemoed. Maar het vraagstuk over welzijn kan nog complexer. We gaan voorbij aan nog een andere niet onbelangrijke leefwereld. De wereld van de flora. Wie zijn wij om het leven en welzijn van deze wereld te negeren? Een antwoord is nog niet belangrijk, maar zie het als stof tot nadenken.
Ter gelegenheid van Columnwedstrijd i.k.v. De nacht van Descartes 2011:
– Thema: Een dier om op te vreten
van Studium Generale (Universiteit Utrecht)
© pamlenez
27-09-2011
