We
hebben nu ongeveer 16,8 miljoen inwoners in Nederland. Hiervan zijn een kleine
2 miljoen van niet-westerse allochtone afkomst. Hiervan zijn een kleine 380
duizend van Marokkaanse afkomst en een kleine 400 duizend van Turkse afkomst.
Met deze informatie gaan we even een snelle stuiter maken naar de meest besproken
en evenzo meest doodgezwegen vraagstelling; hoeveel moslims wonen er dan in ons land? Vele
statistische getallen worden er opgehoest, doch men mag wel in de richting
denken van een ruime 5%. Dus zijn er een ruime 840 duizend Islamitische
medelanders woonachtig op onze kleine 34.000 km². Waarom de focus op deze
godsdienst? Omdat de fase, waarin deze godsdienst verkeert, identiek is aan die
van het Christendom van ver voor de verlichting (18de eeuw).
Onze geschiedenisboeken zijn nog steeds volop gevuld met de vele gruwelen en gruwelijkheden van het radicale Christendom. Met uitzondering van nog een klein aantal bizarre dorpse conclaven, is medio vorige eeuw in Nederland het Christendom verworden tot niet meer dan een facultatief te belijden geloofsovertuiging. Vandaar dan ook de sterke afname van volgers in deze geloofsrichting. Ook is er een duidelijke stelling ingenomen om de Staat te scheiden van het geloof. En niet geheel onterecht, gezien de hele mythische en pathetische vertellingen, waarmee het Christendom gelardeerd is.
Je zou zeggen, dat we mettertijd tot een goede menselijke bezinning zijn gekomen. Zeker hier in ons mooie vrije kikkerlandje. De weinige streng en straf gelovige “christeneilandjes” nemen we maar op de koop toe en ook zien we deze meer en meer uitdunnen. De rede en het humaan denken zijn eindelijk vrijelijk gangbaar. Een goede definitieve sociale en culturele status, zou je zeggen. Edoch, let wel! Niets blijkt minder waar te zijn. Een “nieuw” geloofsfenomeen steekt kwalijk de kop op. Namelijk de Islam. Aangezien dit geloof zo’n 600 jaar na het Christendom is aangevangen, lopen we statistisch gezien het risico qua culturele en mentale ontwikkeling ook 600 jaar terug geslingerd te worden. Oftewel de inquisitie, de kruisridders, de geboden en allerlei andere verschrikkelijke onmenselijke geloofswaanzinnige ingrepen kunnen terugkomen in een ander jasje. Of nog beter gezegd; in een ander gewaad.
Willen we dat? Willen we dat in Nederland? Dit is dan ook daadwerkelijk de hamvraag. We willen het eigenlijk niet, maar we laten het wel toe. Het lijkt erop, dat we compleet de ervaring kwijt zijn geraakt met het strijden tegen dergelijke geloofsmaniakale uitwassen. Voorbeelden zijn hiervan te over in Nederland. Een land waar kerken steeds meer worden afgebroken en moskeeën als paddenstoelen uit de grond rijzen. Een land dat wezenloos toekijkt hoe vrouwen gediscrimineerd worden, zoals het Christendom deed in zijn slechte eeuwen. Een land dat het toelaat, dat bepaalde islamvertegenwoordigers, ook bekend als haatbaarden, oproepen tot het doden van ongelovigen en anders gelovigen. Een land, dat de sharia bespreekbaar laat zijn. En zo zijn er nog veel meer zaken, die Nederland niet adequaat wenst aan te pakken. Momenteel heerst er een zwaar geveinsde onbenulligheid bij de Nederlandse regering ten aanzien van de aanpak van jihadisten. Deze jihadisten hebben veelal een dubbel paspoort. Met name Nederlands/Marokkaans. Zij mogen fier en vrij in een ander land crimineel en terroristisch oorlogsgedrag vertonen en weer terugkomen. De meesten zijn mentaal geflipt en is bij hen het risico groot, dat ze zelfs hier gekke dingen kunnen gaan uitvreten. Dit allemaal onder de Haagsche slaap. Welterusten, meneer de minister-president.
Zo is in het boek "De kroniek van het aangekondigd onheil" de betreffende apathie zo duidelijk en schitterend beschreven en omschreven door de voormalige Belgische straathoekwerker Peter Calluy. Een aanrader voor iedere naar waarheid, integriteit en realiteit verlangende mens. Men moet niet onderschatten, dat in de westers georiënteerde landen de latente Islamitische dreiging blijft groeien. Gevaarlijke doorgeslagen geloofsgekke sujetten, zoals de Belkacem’s, de Hamza’s, de Amadiyya’s, de Gülen’s en zo velen meer, lopen nog volop vrij rond. Vrij om te prediken voor zichzelf en hun overtuiging. En vernietiging predikend tegen iedereen, die het niet met hen eens zijn. Er zijn maar twee mogelijkheden. Of we zijn echt stekelblind of we veinzen angstig de ontkenning van het bestaan van de problematiek.
Gelukkig zijn er, net zoals thans vele Christenen in Nederland, vele Islamitische gelovigen, die zich gematigd en ook aangepast gedragen binnen onze samenleving. We spreken dan gelukkig ook echt over een meerderheid. Zij, die zich net zo gedragen, zoals jij en ik. En geloven moet mogen. Maar om de thans nog maar weinige dwaze “christeneilandjes” verder te laten afnemen en derhalve elke vorming van dwaze “Islameilandjes” te voorkomen, zal er toch een andere aanpak moeten worden gebezigd. Niet alleen in België, in Groot Brittannië of in welk land dan ook op de wereld, maar zeker ook in Nederland zal de aanpak drastisch moeten worden gewijzigd. Radicaler gewijzigd.
De Islam heeft ook onnoemelijk veel vertakkingen. Salafisten, Wahibisten, Soennieten, Sjiieten, Alevieten en velen meer. Binnen al deze vertakkingen bestaan dan ook nog eens vele subvertakkingen. Eender als het Christendom dus. En dat er onderlinge interpretatie- en visieverschillen zijn ontstaan, is ook identiek aan het klassieke verloop van het Christendom. Zie de klassieke schriften vol onzinnige jibberjabber, die door velen op verschillende manieren geïnterpreteerd en vertaald zijn/worden. Uiteen liggende interpretatie en vertaling kan sowieso zijn oorzaak vinden in dat er zowel Mekkaanse als Medinaanse soera’s (verzen) in de koran staan. De Mekkaanse waren zachtaardiger en naar gelang de tijdsgeest zijn de soera’s (Medinaanse) strenger en harder geworden. Wie de Koran leest, zal de nodige verschrikkelijke keiharde onmenselijke plichtstellingen nog volop tegenkomen. Dan is er ook nog de Hadith. Hierin zijn ook nog eens de mondelinge vertellingen en stellingen vastgelegd van Mohammed (570-632). Doch wel honderd jaar later pas. Over betrouwbaar interpreteren gesproken. En dan is er ook nog de Sharia. Een soort Islamitische wetgeving, doch eigenlijk geheel zonder een eenstemmig en eenduidig leergezag. Dus eigenlijk alleen maar bij de gratie van de machtswellusteling bepaald. Enfin, ze komen weer terug; de inquisitie (Moefti’s met hun Fatwa’s), de kruisridders (jihadisten, haatbaarden, foute imams) en de geboden (Sharia’s en soera’s).
Al deze Islamitische klassieke schriften met al hun inhoudelijke jibberjabber veroorzaken wederom de ellende, waarvan we pas helemaal genezen zijn (van ‘t Christendom dus). En of het nu de Tenach (Thora) is of de Bijbel of de Koran of ongeacht welk klassiek boek betreft, het blijven vervaarlijke boeken uit een voorbije onderontwikkelde tijdsfase. En zeker als dit alles gelanceerd wordt door geloofsgekke machtswellustelingen. Ontneem niemand de vrijheid tot geloven, maar ontneem iedereen zijn vrijheid tot radicaal geloven. Dat zouden de Nederlanders (de bevolking en de regering) radicaler moeten weten, zodat het ze radicaler doet deren. Voorlopig is er nog alleen maar complete blindheid en/of geveinsde en evenzo schijterige ontkenning tegen beter weten in.
Onze geschiedenisboeken zijn nog steeds volop gevuld met de vele gruwelen en gruwelijkheden van het radicale Christendom. Met uitzondering van nog een klein aantal bizarre dorpse conclaven, is medio vorige eeuw in Nederland het Christendom verworden tot niet meer dan een facultatief te belijden geloofsovertuiging. Vandaar dan ook de sterke afname van volgers in deze geloofsrichting. Ook is er een duidelijke stelling ingenomen om de Staat te scheiden van het geloof. En niet geheel onterecht, gezien de hele mythische en pathetische vertellingen, waarmee het Christendom gelardeerd is.
Je zou zeggen, dat we mettertijd tot een goede menselijke bezinning zijn gekomen. Zeker hier in ons mooie vrije kikkerlandje. De weinige streng en straf gelovige “christeneilandjes” nemen we maar op de koop toe en ook zien we deze meer en meer uitdunnen. De rede en het humaan denken zijn eindelijk vrijelijk gangbaar. Een goede definitieve sociale en culturele status, zou je zeggen. Edoch, let wel! Niets blijkt minder waar te zijn. Een “nieuw” geloofsfenomeen steekt kwalijk de kop op. Namelijk de Islam. Aangezien dit geloof zo’n 600 jaar na het Christendom is aangevangen, lopen we statistisch gezien het risico qua culturele en mentale ontwikkeling ook 600 jaar terug geslingerd te worden. Oftewel de inquisitie, de kruisridders, de geboden en allerlei andere verschrikkelijke onmenselijke geloofswaanzinnige ingrepen kunnen terugkomen in een ander jasje. Of nog beter gezegd; in een ander gewaad.
Willen we dat? Willen we dat in Nederland? Dit is dan ook daadwerkelijk de hamvraag. We willen het eigenlijk niet, maar we laten het wel toe. Het lijkt erop, dat we compleet de ervaring kwijt zijn geraakt met het strijden tegen dergelijke geloofsmaniakale uitwassen. Voorbeelden zijn hiervan te over in Nederland. Een land waar kerken steeds meer worden afgebroken en moskeeën als paddenstoelen uit de grond rijzen. Een land dat wezenloos toekijkt hoe vrouwen gediscrimineerd worden, zoals het Christendom deed in zijn slechte eeuwen. Een land dat het toelaat, dat bepaalde islamvertegenwoordigers, ook bekend als haatbaarden, oproepen tot het doden van ongelovigen en anders gelovigen. Een land, dat de sharia bespreekbaar laat zijn. En zo zijn er nog veel meer zaken, die Nederland niet adequaat wenst aan te pakken. Momenteel heerst er een zwaar geveinsde onbenulligheid bij de Nederlandse regering ten aanzien van de aanpak van jihadisten. Deze jihadisten hebben veelal een dubbel paspoort. Met name Nederlands/Marokkaans. Zij mogen fier en vrij in een ander land crimineel en terroristisch oorlogsgedrag vertonen en weer terugkomen. De meesten zijn mentaal geflipt en is bij hen het risico groot, dat ze zelfs hier gekke dingen kunnen gaan uitvreten. Dit allemaal onder de Haagsche slaap. Welterusten, meneer de minister-president.
Zo is in het boek "De kroniek van het aangekondigd onheil" de betreffende apathie zo duidelijk en schitterend beschreven en omschreven door de voormalige Belgische straathoekwerker Peter Calluy. Een aanrader voor iedere naar waarheid, integriteit en realiteit verlangende mens. Men moet niet onderschatten, dat in de westers georiënteerde landen de latente Islamitische dreiging blijft groeien. Gevaarlijke doorgeslagen geloofsgekke sujetten, zoals de Belkacem’s, de Hamza’s, de Amadiyya’s, de Gülen’s en zo velen meer, lopen nog volop vrij rond. Vrij om te prediken voor zichzelf en hun overtuiging. En vernietiging predikend tegen iedereen, die het niet met hen eens zijn. Er zijn maar twee mogelijkheden. Of we zijn echt stekelblind of we veinzen angstig de ontkenning van het bestaan van de problematiek.
Gelukkig zijn er, net zoals thans vele Christenen in Nederland, vele Islamitische gelovigen, die zich gematigd en ook aangepast gedragen binnen onze samenleving. We spreken dan gelukkig ook echt over een meerderheid. Zij, die zich net zo gedragen, zoals jij en ik. En geloven moet mogen. Maar om de thans nog maar weinige dwaze “christeneilandjes” verder te laten afnemen en derhalve elke vorming van dwaze “Islameilandjes” te voorkomen, zal er toch een andere aanpak moeten worden gebezigd. Niet alleen in België, in Groot Brittannië of in welk land dan ook op de wereld, maar zeker ook in Nederland zal de aanpak drastisch moeten worden gewijzigd. Radicaler gewijzigd.
De Islam heeft ook onnoemelijk veel vertakkingen. Salafisten, Wahibisten, Soennieten, Sjiieten, Alevieten en velen meer. Binnen al deze vertakkingen bestaan dan ook nog eens vele subvertakkingen. Eender als het Christendom dus. En dat er onderlinge interpretatie- en visieverschillen zijn ontstaan, is ook identiek aan het klassieke verloop van het Christendom. Zie de klassieke schriften vol onzinnige jibberjabber, die door velen op verschillende manieren geïnterpreteerd en vertaald zijn/worden. Uiteen liggende interpretatie en vertaling kan sowieso zijn oorzaak vinden in dat er zowel Mekkaanse als Medinaanse soera’s (verzen) in de koran staan. De Mekkaanse waren zachtaardiger en naar gelang de tijdsgeest zijn de soera’s (Medinaanse) strenger en harder geworden. Wie de Koran leest, zal de nodige verschrikkelijke keiharde onmenselijke plichtstellingen nog volop tegenkomen. Dan is er ook nog de Hadith. Hierin zijn ook nog eens de mondelinge vertellingen en stellingen vastgelegd van Mohammed (570-632). Doch wel honderd jaar later pas. Over betrouwbaar interpreteren gesproken. En dan is er ook nog de Sharia. Een soort Islamitische wetgeving, doch eigenlijk geheel zonder een eenstemmig en eenduidig leergezag. Dus eigenlijk alleen maar bij de gratie van de machtswellusteling bepaald. Enfin, ze komen weer terug; de inquisitie (Moefti’s met hun Fatwa’s), de kruisridders (jihadisten, haatbaarden, foute imams) en de geboden (Sharia’s en soera’s).
Al deze Islamitische klassieke schriften met al hun inhoudelijke jibberjabber veroorzaken wederom de ellende, waarvan we pas helemaal genezen zijn (van ‘t Christendom dus). En of het nu de Tenach (Thora) is of de Bijbel of de Koran of ongeacht welk klassiek boek betreft, het blijven vervaarlijke boeken uit een voorbije onderontwikkelde tijdsfase. En zeker als dit alles gelanceerd wordt door geloofsgekke machtswellustelingen. Ontneem niemand de vrijheid tot geloven, maar ontneem iedereen zijn vrijheid tot radicaal geloven. Dat zouden de Nederlanders (de bevolking en de regering) radicaler moeten weten, zodat het ze radicaler doet deren. Voorlopig is er nog alleen maar complete blindheid en/of geveinsde en evenzo schijterige ontkenning tegen beter weten in.
Apathisch
totdat het escaleert en ontploft. Letterlijk en figuurlijk. Om dan wederom verbaasd
en verdrietig te zijn. Om dan wederom door de overheid gesust te worden.
Radicale
apathie. Dat gaat ons een keer opbreken……. wederom.© pamlenez
26-02-2014
