We zijn weer eens het braafste jongetje van de klas. Het Openbaar Ministerie geeft in de media duidelijk aan, dat ons leger in Afghanistan niet buiten zijn boekje is gegaan met de toepassing van geweld in de oorlog (opbouw?) aldaar. Er zijn in vier jaar tijd “MAAR” 80 Afghaanse onschuldige burgers gedood. Vele (niet alle) nabestaanden hebben daarvoor een vergoeding gekregen. En zelf hebben we “MAAR” 24 medelanders verloren in dat land van de onbegrensde onmogelijkheden.
CHAPEAU NEDERLAND! Wat moeten die vele andere coalitiepartners en zeker ook de Verenigde Staten dan wel niet geflikt hebben in Afghanistan, daar ze niet eens bij Nederland in de klas blijken te zitten? De echte drop-outs! Eigenlijk zou je het niet willen weten, maar we weten het toch.
Mede dankzij Wikileaks.
Maar ja, nu lopen er weer bepaalde randdebielen rond, die denken hevig te mogen fulmineren naar Wikileaks. De droplullen in optima forma hebben vanuit hun hersenkrochten een absolute veroordeling van Wikileaks oprichter, Julian Assange, weten te extraheren. En dat zonder de nodige zelfreflectie of enige schroom. Zij zeggen, dat Julian Assange met zijn Wikileaks door het lekken van de gegevens al zeker bloed aan de handen heeft van militairen en Afghaanse families. En het zijn niet zomaar mensen, die met deze fulminante bagger aankomen. Het betreffen admiraal Mike Mullen en minister Robert Gates. Respectievelijk de hoogste militair in het leger en de minister van defensie……, jawel hoor, van de Verenigde Staten van Amerika. Het land van de onbegrensde verderfelijkheden. Het escaleert zelfs nu zover, dat de FBI carte blanche zal gaan krijgen om Wikileaks stevig binnenstebuiten te keren.
Al badend in een reusachtige borrelende jacuzzi met bloed, betichten de megalomane machtswellustelingen de tengere humane klokkenluider van druppeltjes schuldbloed aan de vingers. Om maar even van het atheïsme te verdwalen met de volgende kreet; het duivelse gebroed, dat de schone schijn hoog houdt, door te pretenderen dat het gods wil behartigt.
Mensen …… wees menselijk! Geloof niet …… alles. Ontdek en leer. Iedere dag elke keer weer.
© pamlenez
30-07-2010
vrijdag 30 juli 2010
donderdag 29 juli 2010
De filosofie van het conservenblik, de blik
Vele tienduizenden heimelijke rapporten en andere documenten zijn terechtgekomen op de digitale mediasnelweg en ook fysiek in de brievenbus van enkele mediagiganten. Het gaat wederom om stukken inzake het zwaar verfoeibare en evenzo nutteloze manifest van de Verenigde Staten.
Nu overwegend met betrekking tot Afghanistan. En wel over de periode van 2004 tot en met 2009.
Wederom is het “de boodschapper” Wikileaks, die tracht de onbenullige wereld weer eens goed wakker te schudden. Dan toch even een gewetensvraagje. Herinnert u zich dat bizarre manifest van de Yankees op 12 juli 2007 nog? Die twee Apache helikopters in Bagdad? Dat begin dit jaar ook via Wikileaks uitlekte in de media? Ik vermoed waarschijnlijk van niet. Doch heeft u uw vergeetachtigheid niet helemaal aan uzelf te wijten. De tactiek van de mediacratie en van alle betrokken hoge autoriteiten en ambtsbekleders dragen aan die vergetelheid een grote baksteen bij. Ze zijn een kei in het verschuiven van de aandacht van hoofdzaken naar alleen nog maar bijzaken.
Wat opvalt is, dat er momenteel voor 95% in de media op een zeer verwijtende manier aandacht wordt besteed aan het uitlekken zelf en in veel mindere mate aan de inhoud. Obama wenst dat de koppen gaan rollen van de klokkenluiders. Karzai beweert, dat vele Afghanen het slachtoffer zullen gaan worden van de openbaring van de heimelijke stukken. In Nederland wil de kamer een kabinetsreactie op het uitlekken van de gegevens. En zo zijn vele landen binnen hun media bezig met alleen de aandacht voor het uitlekken in tegenstelling tot de feitelijk net zo noodzakelijke aandacht voor de gruwelijke inhoud van vele stukken.
Het is wel enigszins te vergelijken met een conservenblik. Er zit een bepaalde inhoud in het blik en uiteraard ook een hoop vocht, dat op het blik wordt aangegeven als zijnde het lekgewicht.
De media voedt ons met het lekgewicht, terwijl we weten, dat de voeding gewoon compleet zwaar bedorven is en wij ook verdomd goed weten, dat de uiterste houdbaarheidsdatum nog geheel niet is verstreken. Wij pruimen het maar al te gewillig, wat de media in onze nieuwshongerige monden wenst te slingeren. Verslikken of niet, we sperren onze monden open en steeds met gesloten ogen.
Uiteraard is het risico groot, dat er onnodige slachtoffers gaan vallen met het uitlekken van oorlogsgegevens. Wat we niet moeten vergeten is, dat vele onnodige slachtoffers reeds zijn gevallen door het manifest van het VS-leger en wat steeds categorisch wordt doodgezwegen.
Bewust door de Verenigde Staten en al dan niet bewust door de media (de mediacratie).
Onnodige slachtoffers. Collateral damage. Een niet al te kleine standaard factor in het VS-leger.
We kunnen blij zijn, dat onze mannen en vrouwen afscheid gaan nemen van het Afghaanse en VS blikvoer. Hopelijk dat hun blik dan helderder zal worden. Zonder blikken of blozen zal het moloch, de Verenigde Staten, nog wel even doorgaan. Met de blik op oneindig tot ze aldaar hun “Waterloo” zullen vinden, net zoals de Russen ruim 20 jaar geleden.
Mensen, houd uw nieuwshongerige monden open, maar sluit dan niet de ogen.
Houd uw beiden ogen wagenwijd open voor die lucide blik op de wereld.
Zeker alvorens keuzes te maken of zelfs te veroordelen. Zonder scrupules.
© pamlenez
29-07-2010
Nu overwegend met betrekking tot Afghanistan. En wel over de periode van 2004 tot en met 2009.
Wederom is het “de boodschapper” Wikileaks, die tracht de onbenullige wereld weer eens goed wakker te schudden. Dan toch even een gewetensvraagje. Herinnert u zich dat bizarre manifest van de Yankees op 12 juli 2007 nog? Die twee Apache helikopters in Bagdad? Dat begin dit jaar ook via Wikileaks uitlekte in de media? Ik vermoed waarschijnlijk van niet. Doch heeft u uw vergeetachtigheid niet helemaal aan uzelf te wijten. De tactiek van de mediacratie en van alle betrokken hoge autoriteiten en ambtsbekleders dragen aan die vergetelheid een grote baksteen bij. Ze zijn een kei in het verschuiven van de aandacht van hoofdzaken naar alleen nog maar bijzaken.
Wat opvalt is, dat er momenteel voor 95% in de media op een zeer verwijtende manier aandacht wordt besteed aan het uitlekken zelf en in veel mindere mate aan de inhoud. Obama wenst dat de koppen gaan rollen van de klokkenluiders. Karzai beweert, dat vele Afghanen het slachtoffer zullen gaan worden van de openbaring van de heimelijke stukken. In Nederland wil de kamer een kabinetsreactie op het uitlekken van de gegevens. En zo zijn vele landen binnen hun media bezig met alleen de aandacht voor het uitlekken in tegenstelling tot de feitelijk net zo noodzakelijke aandacht voor de gruwelijke inhoud van vele stukken.
Het is wel enigszins te vergelijken met een conservenblik. Er zit een bepaalde inhoud in het blik en uiteraard ook een hoop vocht, dat op het blik wordt aangegeven als zijnde het lekgewicht.
De media voedt ons met het lekgewicht, terwijl we weten, dat de voeding gewoon compleet zwaar bedorven is en wij ook verdomd goed weten, dat de uiterste houdbaarheidsdatum nog geheel niet is verstreken. Wij pruimen het maar al te gewillig, wat de media in onze nieuwshongerige monden wenst te slingeren. Verslikken of niet, we sperren onze monden open en steeds met gesloten ogen.
Uiteraard is het risico groot, dat er onnodige slachtoffers gaan vallen met het uitlekken van oorlogsgegevens. Wat we niet moeten vergeten is, dat vele onnodige slachtoffers reeds zijn gevallen door het manifest van het VS-leger en wat steeds categorisch wordt doodgezwegen.
Bewust door de Verenigde Staten en al dan niet bewust door de media (de mediacratie).
Onnodige slachtoffers. Collateral damage. Een niet al te kleine standaard factor in het VS-leger.
We kunnen blij zijn, dat onze mannen en vrouwen afscheid gaan nemen van het Afghaanse en VS blikvoer. Hopelijk dat hun blik dan helderder zal worden. Zonder blikken of blozen zal het moloch, de Verenigde Staten, nog wel even doorgaan. Met de blik op oneindig tot ze aldaar hun “Waterloo” zullen vinden, net zoals de Russen ruim 20 jaar geleden.
Mensen, houd uw nieuwshongerige monden open, maar sluit dan niet de ogen.
Houd uw beiden ogen wagenwijd open voor die lucide blik op de wereld.
Zeker alvorens keuzes te maken of zelfs te veroordelen. Zonder scrupules.
© pamlenez
29-07-2010
vrijdag 16 juli 2010
Wolven in schaapskleren
De wolven in schaapskleren zoeken weer het wereldtoneel op. De notoire hoofdrolspelers zijn reeds bekend. De Amerikaanse PR gigant Barack, die niet stuk kan op het toneel, daar zijn glimlachende façade het nog steeds goed doet in de vertroebelde ogen van alle reetlikkende coalitiepartners.
De zwartgekleurde Israëlische vredesduif Benjamin, die getekend door zijn verleden, nog altijd het premierschap ambieert van het door geloof en historie verscheurde en onverdiende land. Het land, dat volgens hem en de zijnen waarschijnlijk nog te krap is voor de 5,7 miljoen Joodse inwoners en derhalve successievelijk alle Palestijnen “weg gebezemd” moeten blijven worden.
Thans zijn ze bezig met de proloog, waarbij Barack de grote boze oom speelt naar Benjamin. Barack wil, dat Benjamin een gebaar van goede wil doet naar de Palestijnen. Maar het is wederom duidelijk herkenbaar, dat het gaat om het aloude terugkerende toneelspel over hoe het zou moeten gaan, maar hoe we het toch lekker niet gaan doen. Het alom bekende Palestina-scenario mag vrijelijk door iedereen geschreven en gespeeld worden, maar de epiloog wordt disciplinair met zeer effectieve inkt dwingend voorgeschreven door de “bescheiden”, achter de coulissen vertoevende, Israël-lobby. Hun epiloog, dat de toeschouwers linea recta slingert van het toneel naar de realiteit!
Menigeen kent het fenomeen Israël-lobby nog niet daadwerkelijk. Vooralsnog willen ik die onwetendheid niet kwalijk nemen, maar wakker worden lijkt mij zeer raadzaam. Het lobbyen kennen we reeds in onze eigen zakelijke en politieke contreien, doch in de Verenigde Staten is dit reeds verheven tot en gestegen naar een ultiem manipulerend en evenzo desastreus niveau.
Lobbyisten, die als schadelijke virussen geïntegreerd en geïnfiltreerd zijn binnen scholen, bedrijven, senaten, congressen en regeringen. Lobbyisten, die ondanks de tegengestelde wil van de meerderheid, weten te manipuleren en aan te sturen naar de wens van de lobby-godfathers zelf.
De Israël-lobby spant daarbij absoluut de kroon, daar dit een sterk concentraat betreft van, Joodse en christelijke zionisten, Joodse en pro-Israëlische mensen en andere Israel diehards, die gezamenlijk ook immens veel kapitaal herbergen. Zij lobbyen open en vrij. Lobbyen is ook helemaal niet bij wet verboden. Dus niets staat hun in de weg en niets zullen ze onbenut laten om de belangen van het Jodendom en Israel in optima forma te dienen. Met woord en daad en zelfs tegen de anders willende meerderheden in.
Dus als u de komende tijd de nodige aandacht wil besteden aan het toneelspel van Barack en Benjamin, raad ik u aan extra focus te leggen op de epiloog. Ik kan u nu alvast vertellen, dat het een hoop stof, maar weinig wol zal zijn. Weinig wol voor de Palestijnen. Zij blijven geholocausteerd worden, de Israëliërs blijven hun nederzettingen uitbreiden, de Verenigde Staten blijven gemiddeld € 3 miljard per jaar aan materieel en wapens investeren in Israel en ondertussen blijven de reetlikkende coalitiepartners zich vergapen aan de vermeende goede bedoelingen van Barack. Zelfs ondanks de steeds dikker en zichtbaarder wordende marionettouwtjes aan hem. De touwtjes die in handen blijven van onderschatte fenomenen, die ongestoord kunnen blijven baden in hun poel van macht, geld en geloof.
Welterusten massa. Word wel bijtijds wakker als het kan.
© pamlenez
16-07-2010
De zwartgekleurde Israëlische vredesduif Benjamin, die getekend door zijn verleden, nog altijd het premierschap ambieert van het door geloof en historie verscheurde en onverdiende land. Het land, dat volgens hem en de zijnen waarschijnlijk nog te krap is voor de 5,7 miljoen Joodse inwoners en derhalve successievelijk alle Palestijnen “weg gebezemd” moeten blijven worden.
Thans zijn ze bezig met de proloog, waarbij Barack de grote boze oom speelt naar Benjamin. Barack wil, dat Benjamin een gebaar van goede wil doet naar de Palestijnen. Maar het is wederom duidelijk herkenbaar, dat het gaat om het aloude terugkerende toneelspel over hoe het zou moeten gaan, maar hoe we het toch lekker niet gaan doen. Het alom bekende Palestina-scenario mag vrijelijk door iedereen geschreven en gespeeld worden, maar de epiloog wordt disciplinair met zeer effectieve inkt dwingend voorgeschreven door de “bescheiden”, achter de coulissen vertoevende, Israël-lobby. Hun epiloog, dat de toeschouwers linea recta slingert van het toneel naar de realiteit!
Menigeen kent het fenomeen Israël-lobby nog niet daadwerkelijk. Vooralsnog willen ik die onwetendheid niet kwalijk nemen, maar wakker worden lijkt mij zeer raadzaam. Het lobbyen kennen we reeds in onze eigen zakelijke en politieke contreien, doch in de Verenigde Staten is dit reeds verheven tot en gestegen naar een ultiem manipulerend en evenzo desastreus niveau.
Lobbyisten, die als schadelijke virussen geïntegreerd en geïnfiltreerd zijn binnen scholen, bedrijven, senaten, congressen en regeringen. Lobbyisten, die ondanks de tegengestelde wil van de meerderheid, weten te manipuleren en aan te sturen naar de wens van de lobby-godfathers zelf.
De Israël-lobby spant daarbij absoluut de kroon, daar dit een sterk concentraat betreft van, Joodse en christelijke zionisten, Joodse en pro-Israëlische mensen en andere Israel diehards, die gezamenlijk ook immens veel kapitaal herbergen. Zij lobbyen open en vrij. Lobbyen is ook helemaal niet bij wet verboden. Dus niets staat hun in de weg en niets zullen ze onbenut laten om de belangen van het Jodendom en Israel in optima forma te dienen. Met woord en daad en zelfs tegen de anders willende meerderheden in.
Dus als u de komende tijd de nodige aandacht wil besteden aan het toneelspel van Barack en Benjamin, raad ik u aan extra focus te leggen op de epiloog. Ik kan u nu alvast vertellen, dat het een hoop stof, maar weinig wol zal zijn. Weinig wol voor de Palestijnen. Zij blijven geholocausteerd worden, de Israëliërs blijven hun nederzettingen uitbreiden, de Verenigde Staten blijven gemiddeld € 3 miljard per jaar aan materieel en wapens investeren in Israel en ondertussen blijven de reetlikkende coalitiepartners zich vergapen aan de vermeende goede bedoelingen van Barack. Zelfs ondanks de steeds dikker en zichtbaarder wordende marionettouwtjes aan hem. De touwtjes die in handen blijven van onderschatte fenomenen, die ongestoord kunnen blijven baden in hun poel van macht, geld en geloof.
Welterusten massa. Word wel bijtijds wakker als het kan.
© pamlenez
16-07-2010
donderdag 15 juli 2010
Niet alleen het Haïti hiaat
Op 12 januari dit jaar om ± 17.00 uur werd Haïti hevig getroffen door zeer zware aardbevingen. De zwaarst gemeten beving bereikte een 7.0 op de schaal van Richter. Een ontzettend kolossale schade her en der in het land was het gevolg. Miljoenen ontheemde mensen, vele doden en vele gewonden waren het desastreuze gevolg. Het land, waar de armoede, corruptie en ongelijkheid waarschijnlijk nog niet pijnlijk genoeg waren ter terging van het volk en dus moeder aarde ook zo nodig nog haar negatieve natuurlijke elementen er op los moest laten. Kommer en kwel alom.
Het resulteerde in elk geval tot een zeer snelle beweging van de goedheid van vele mensen elders in de wereld. De media, de hulporganisaties, de postbus “huppelepup” organisaties, de charitatieve instellingen en alle andere instanties, kwamen wederom intensief in beweging. Zij bezaten immers de capaciteit om met bloedspoed zoveel mogelijk geld bijeen te graaien en wisten dan ook niet snel genoeg, samen met de sensatiemedia, hun resumés van ellende aan de wereld te etaleren.
Tot welke feiten heeft het nu geresulteerd? Het goede hart van de gemiddelde wereldburger ontwaarde zich weer als een “huilend sponsje” en werd er weer aardig in de buidel getast. Ware het niet direct uit de portemonnee van de wereldburger zelf, dan wel indirect middels aanvullende overheidsgelden (het belastinggeld van die wereldburger). Dus iedereen heeft betaald, of je het nu wel of niet wilde. En wat heeft het opgeleverd? Nou ja, opgeleverd?
De leuke som van bijna 8 miljard euro is bij elkaar gebracht door de internationale gemeenschap. Nou, daar is toch wel het één en ander mee te herstellen voor zo’n relatief klein landje met ruim 9 miljoen inwoners. Niets blijkt minder waar te zijn. We zijn nu een half jaar verder en blijkt, dat van de toegezegde financiële som pas 2% daadwerkelijk op het Caribische eiland terechtgekomen is. We hebben het over 160 miljoen euro van de 8 miljard euro. Het moet niet gekker worden.
De scepsis is nu helemaal ten top aan het stijgen door het nieuws van CNN, daar journalisten een aantal gesprekken hebben gehad met chirurgen en overige medische stafleden aldaar. Nu blijkt, dat steeds meer medische locaties moeten worden gesloten. Er komt gewoonweg geen geld meer binnen, de fondsen lopen leeg en er ontstaat langzaam maar zeker een tekort aan goed medisch personeel. Een lichtelijk ongebreidelde, maar ook wel terecht sarcastische opmerking wordt door de journalist gemaakt; “waarom sluiten? Er is toch meer dan genoeg geld!”’. Waarop de chirurg met enige frustratie kenbaar maakt; “Oh ja? Waar is het dan?”.
De ellende zit ‘m in de structuur. De grote logge structuur van financiële en fysieke hulpverlening wat vanuit de hele wereld door vele landen separaat wordt gerealiseerd. Vele landen met elk hun vele instanties, die je kunt zien als allemaal kleine pijpjes, die gericht staan op Haïti. Uiteraard het ene pijpje dikker dan de andere. En de lengte van vele pijpjes zijn ook nog eens zeer groot. Net zoals bij warmtetransportleidingen, kun je dan de nodige rendementverliezen lijden. Ja, u voelt ‘m al aankomen.
Ja, inderdaad. De gewraakte structuur geeft gewoon ruimte voor het laten hangen van vele gelden aan de strijkstok. Dieven en zakkenvullers spelen eenvoudig een redelijk latente rol in deze structuur.
Uiteraard ligt de slechte organisatorische structuur zelf ook ten grondslag aan de onvoldoende voortgang van hulp aan Haïti, maar de realiteit is wel, dat het rendement voor Haïti beduidend lager ligt dan die van een gemiddelde warmtetransportleiding (± 72%). Met recht kan dit het Haïti hiaat genoemd worden. Maar een schrale troost. Uw hulpverleningsgeld kwam vroeger al nimmer volledig aan en dat zal in de toekomst ook wel zo blijven. Laat dit alleen maar stof tot nadenken zijn en doorprik enigszins het surrealisme van de zielenknijpers en collectanten op TV’s en aan deuren.
Geven is goed, doch neem zonder scrupules het besluit tot al dan niet doneren. Er wordt in die wereld ook gerotzooid en gestolen zonder scrupules.
Wake up!
© pamlenez
15-07-2010
Het resulteerde in elk geval tot een zeer snelle beweging van de goedheid van vele mensen elders in de wereld. De media, de hulporganisaties, de postbus “huppelepup” organisaties, de charitatieve instellingen en alle andere instanties, kwamen wederom intensief in beweging. Zij bezaten immers de capaciteit om met bloedspoed zoveel mogelijk geld bijeen te graaien en wisten dan ook niet snel genoeg, samen met de sensatiemedia, hun resumés van ellende aan de wereld te etaleren.
Tot welke feiten heeft het nu geresulteerd? Het goede hart van de gemiddelde wereldburger ontwaarde zich weer als een “huilend sponsje” en werd er weer aardig in de buidel getast. Ware het niet direct uit de portemonnee van de wereldburger zelf, dan wel indirect middels aanvullende overheidsgelden (het belastinggeld van die wereldburger). Dus iedereen heeft betaald, of je het nu wel of niet wilde. En wat heeft het opgeleverd? Nou ja, opgeleverd?
De leuke som van bijna 8 miljard euro is bij elkaar gebracht door de internationale gemeenschap. Nou, daar is toch wel het één en ander mee te herstellen voor zo’n relatief klein landje met ruim 9 miljoen inwoners. Niets blijkt minder waar te zijn. We zijn nu een half jaar verder en blijkt, dat van de toegezegde financiële som pas 2% daadwerkelijk op het Caribische eiland terechtgekomen is. We hebben het over 160 miljoen euro van de 8 miljard euro. Het moet niet gekker worden.
De scepsis is nu helemaal ten top aan het stijgen door het nieuws van CNN, daar journalisten een aantal gesprekken hebben gehad met chirurgen en overige medische stafleden aldaar. Nu blijkt, dat steeds meer medische locaties moeten worden gesloten. Er komt gewoonweg geen geld meer binnen, de fondsen lopen leeg en er ontstaat langzaam maar zeker een tekort aan goed medisch personeel. Een lichtelijk ongebreidelde, maar ook wel terecht sarcastische opmerking wordt door de journalist gemaakt; “waarom sluiten? Er is toch meer dan genoeg geld!”’. Waarop de chirurg met enige frustratie kenbaar maakt; “Oh ja? Waar is het dan?”.
De ellende zit ‘m in de structuur. De grote logge structuur van financiële en fysieke hulpverlening wat vanuit de hele wereld door vele landen separaat wordt gerealiseerd. Vele landen met elk hun vele instanties, die je kunt zien als allemaal kleine pijpjes, die gericht staan op Haïti. Uiteraard het ene pijpje dikker dan de andere. En de lengte van vele pijpjes zijn ook nog eens zeer groot. Net zoals bij warmtetransportleidingen, kun je dan de nodige rendementverliezen lijden. Ja, u voelt ‘m al aankomen.
Ja, inderdaad. De gewraakte structuur geeft gewoon ruimte voor het laten hangen van vele gelden aan de strijkstok. Dieven en zakkenvullers spelen eenvoudig een redelijk latente rol in deze structuur.
Uiteraard ligt de slechte organisatorische structuur zelf ook ten grondslag aan de onvoldoende voortgang van hulp aan Haïti, maar de realiteit is wel, dat het rendement voor Haïti beduidend lager ligt dan die van een gemiddelde warmtetransportleiding (± 72%). Met recht kan dit het Haïti hiaat genoemd worden. Maar een schrale troost. Uw hulpverleningsgeld kwam vroeger al nimmer volledig aan en dat zal in de toekomst ook wel zo blijven. Laat dit alleen maar stof tot nadenken zijn en doorprik enigszins het surrealisme van de zielenknijpers en collectanten op TV’s en aan deuren.
Geven is goed, doch neem zonder scrupules het besluit tot al dan niet doneren. Er wordt in die wereld ook gerotzooid en gestolen zonder scrupules.
Wake up!
© pamlenez
15-07-2010
zaterdag 10 juli 2010
Niet meer dan een oranjegekte
In 1988 brak de pleuris uit. Het Nederlandse volk was geheel in extase. Gemeentelijke malloten kwamen op het idee, een rondvaart te organiseren door de Amsterdamse grachten. U begrijpt wel, dat het gaat over de huldiging van het Nederlands elftal naar aanleiding van het behaalde Europees kampioenschap voetbal in West-Duitsland.
Het was uiteraard een grootse happening, waarbij de euforie welig tierde tot een ongekende climax. Allerlei boten werden beklommen en er werden allerlei rare en gevaarlijke capriolen uitgehaald door feestgangers, die geheel flipten door een overdosis aan uitgelatenheid. Doch was het, na het feestgedruis, wel behoorlijk wonden likken voor de vele gedupeerde (woon)booteigenaren. De boten waren geheel of gedeeltelijk beschadigd en/of gezonken. Helaas schijnt de gemeente ook redelijk karig geweest te zijn in de vergoeding van de geleden schades. Maar toch, het was een unieke beleving en dat mag dan de veiligheid en andermans eigendommen wel overrulen. Toch!?
Opnieuw heeft de Amsterdamse gemeente nu besloten, indien Nederland wereldkampioen wordt in Zuid Afrika, de huldiging wederom plaats te laten vinden in de Amsterdamse grachten. Nu hebben ze wel toegezegd, dat er een behoorlijke politionele bewaking opgesteld zal worden en dat alles in het werk gesteld zal worden, zodat geen mens op welke boot dan ook zal klimmen. Nou, succes dan, want reken maar dat de massale feestgangers weer als stuiterende gelukzalige “voetbalfans” de grachten van Amsterdam zullen veroveren. En geef ze eens ongelijk. Stel dat het op de geplande dinsdag een hete dag wordt. Grachten. Water. Uhhh, moet ik nog iets meer uitleggen.
Ik houd mijn hart vast, als het zo ver gaat komen. Maar ja, het is nu eenmaal besloten. Have fun!
Maar waar haalt eigenlijk de gemeente Amsterdam het gore lef vandaan om heel de huldiging naar zich toe te trekken. Moet dat niet feitelijk gedaan worden in de voetbalhoofdstad van Nederland.
Nou, dat is Amsterdam al een tijdje niet meer. Nee, ik heb het nu over Enschede. Vorig jaar was dat Alkmaar en een aantal keren daarvoor Eindhoven.
Maar goed. Het zou nu dus Enschede moeten zijn. Je hebt daar dichtbij een vliegveld, een hele mooie natuur en de nodige leuke weggetjes, waar we onze geweldige voetbalhelden kunnen aanschouwen en fêteren.
Zou het weer een prestigedrift zijn van het toch al chauvinistische Amsterdam, dat zichzelf nu de kans niet wil laten ontnemen om internationaal lekker weer in de belangstelling te kunnen komen?!
Heel Nederland is de afgelopen weken schitterend fel oranje geweest. Dus eigenlijk kan overal in Nederland de huldiging plaatsvinden. Maar ja, er is gekozen voor de stinkende grachten van Amsterdamned en dus niet voor de mooie contreien van Enschede, waar het meest mooie en uiteraard ook veilige voetbalvuurwerk heeft plaatsgevonden in het afgelopen voetbalseizoen.
We leggen ons er maar bij neer. Twentenaren zijn nuchtere relativerende mensen, net zoals die heerlijke Brabanders. Ach, het is tenslotte toch niet meer dan een oranjegekte.
Nog één keer zinderen en dan worden ze in de boot genomen.
© pamlenez
10-07-2010
Het was uiteraard een grootse happening, waarbij de euforie welig tierde tot een ongekende climax. Allerlei boten werden beklommen en er werden allerlei rare en gevaarlijke capriolen uitgehaald door feestgangers, die geheel flipten door een overdosis aan uitgelatenheid. Doch was het, na het feestgedruis, wel behoorlijk wonden likken voor de vele gedupeerde (woon)booteigenaren. De boten waren geheel of gedeeltelijk beschadigd en/of gezonken. Helaas schijnt de gemeente ook redelijk karig geweest te zijn in de vergoeding van de geleden schades. Maar toch, het was een unieke beleving en dat mag dan de veiligheid en andermans eigendommen wel overrulen. Toch!?
Opnieuw heeft de Amsterdamse gemeente nu besloten, indien Nederland wereldkampioen wordt in Zuid Afrika, de huldiging wederom plaats te laten vinden in de Amsterdamse grachten. Nu hebben ze wel toegezegd, dat er een behoorlijke politionele bewaking opgesteld zal worden en dat alles in het werk gesteld zal worden, zodat geen mens op welke boot dan ook zal klimmen. Nou, succes dan, want reken maar dat de massale feestgangers weer als stuiterende gelukzalige “voetbalfans” de grachten van Amsterdam zullen veroveren. En geef ze eens ongelijk. Stel dat het op de geplande dinsdag een hete dag wordt. Grachten. Water. Uhhh, moet ik nog iets meer uitleggen.
Ik houd mijn hart vast, als het zo ver gaat komen. Maar ja, het is nu eenmaal besloten. Have fun!
Maar waar haalt eigenlijk de gemeente Amsterdam het gore lef vandaan om heel de huldiging naar zich toe te trekken. Moet dat niet feitelijk gedaan worden in de voetbalhoofdstad van Nederland.
Nou, dat is Amsterdam al een tijdje niet meer. Nee, ik heb het nu over Enschede. Vorig jaar was dat Alkmaar en een aantal keren daarvoor Eindhoven.
Maar goed. Het zou nu dus Enschede moeten zijn. Je hebt daar dichtbij een vliegveld, een hele mooie natuur en de nodige leuke weggetjes, waar we onze geweldige voetbalhelden kunnen aanschouwen en fêteren.
Zou het weer een prestigedrift zijn van het toch al chauvinistische Amsterdam, dat zichzelf nu de kans niet wil laten ontnemen om internationaal lekker weer in de belangstelling te kunnen komen?!
Heel Nederland is de afgelopen weken schitterend fel oranje geweest. Dus eigenlijk kan overal in Nederland de huldiging plaatsvinden. Maar ja, er is gekozen voor de stinkende grachten van Amsterdamned en dus niet voor de mooie contreien van Enschede, waar het meest mooie en uiteraard ook veilige voetbalvuurwerk heeft plaatsgevonden in het afgelopen voetbalseizoen.
We leggen ons er maar bij neer. Twentenaren zijn nuchtere relativerende mensen, net zoals die heerlijke Brabanders. Ach, het is tenslotte toch niet meer dan een oranjegekte.
Nog één keer zinderen en dan worden ze in de boot genomen.
© pamlenez
10-07-2010
donderdag 1 juli 2010
Het orakelen en verwetenschappelijken van voetbal
Het is toch allemaal wat! Het is allemaal niks!
Om als fervent voetballiefhebber nog steeds op de TV de vervuiling te bemerken van figuren zoals Johan Derksen en z’n gesjeesde lolbroek en kompaan Wilfred Genee. Maar evenzo ook alle andere betweters en gekunstelde analisten, die steeds uitgenodigd worden om het publiek er op te wijzen hoe goed en/of hoe kloten het Nederlands elftal draait. In elk geval meten ze zichzelf de arrogantie aan ten telkenmale te vertellen, dat het anders moet en wel zodanig, zoals “lul de behanger” het zelf uitlegt. Ze komen met hun smoel op TV en pretenderen de alom wetende messias te zijn.
Hoelang zijn we nog bereid populariteit te geven aan figuren, zoals de semi seniele hoofdredacteur van Voetbal International, met zijn 13 in een dozijn verhalen, die het niveau niet weten te ontstijgen van bizarre soaps zoals Coronation Street en As the World turns. Al heb je 10 afleveringen achter elkaar niet meer gezien, je hebt dan niets gemist. Elke keer hetzelfde geneuzel.
Wanneer kappen ze een keer met die zompige analyses en vertellingen, waar de gemiddelde voetballiefhebber en voetbalkenner feitelijk niets aan heeft. En zeker niet het Nederlands elftal.
Ja, het gaat nu om het Nederlands Elftal. We hopen dat de coach, zijn staf en alle spelers er alles aan gedaan hebben en er alles aan blijven doen om zover mogelijk te kunnen komen. Alleen ZIJ staan ervoor en ZIJ moeten het maken. Geef ze je zegen, want de bal blijft toch rond en van plastic, de doelen rechthoekig en zonder camera’s en de FIFA-wereld slechtziend en malafide.
En van alle profetie en afkeur van de zogenaamde TV-connaisseurs moeten ze één grote staaf maken en in de ster van de bovengenoemde seniele opperlullo steken. Hij schijnt er zelfs op te kicken.
Worden we uitgeschakeld? Dan mogen verdriet en boosheid er dan best wel even zijn en daarna draait de wereld toch weer gewoon door. Even allemaal lekker genieten van de vakantie en dan weer de focus op de volgende EK over twee jaar in Oekraïne en Polen.
Het leven gaat gewoon door. En zo ook die schitterende sport, voetbal genaamd.
Helaas gaat ook het orakelen en verwetenschappelijken van de voetbalsport door. Zeker, zolang de Laurel en Hardy “filosofen” van de voetbalsport niet van de buis geweerd worden.
Even voor de goede orde. Wilfried en Matthijs zijn vooralsnog uitzonderlijke knakkers in de sportwereld. Daar zouden de malloten een puntje aan kunnen zuigen.
Enfin, heb je weinig affiniteit met voetbal, dan is misschien RTL Voetbal (VI Oranje) juist wel heel leuk. Een redelijk leuk humoristisch programmaatje op het niveau van “Who is the boss” (1988).
En toch is die Rene van der Gijp een heerlijk vrolijk mens. Hij bezigt een schitterende luchtigheid. Zodra je hem een half jaar in een sanatorium zet om te genezen van de bizarre invloeden van Genee en Derksen en hem dan het hele programma laat overnemen, denk ik, dat je dan pas echt iets leuks krijgt. Echte humor en relativering in een voetbalsportprogramma. Rene, jongen, ga er eens voor! Ik denk, dat je er velen een groot plezier mee zal doen. Voetbal en de Gijpse kijk. Yes!
En Wilfred, jongen, ga lekker in een circus werken. Als pratende lama of iets dergelijks. En Johan, kerel, overweeg een vervroegd pensioen en opname in het Hans Dorrestijn Bejaardencentrum.
Of overweeg beiden een wereldreis en begin op West-Papoea. Misschien dat de inwoners aldaar jullie wel pruimen. Al dan niet voorgekookt.
Alvast een prettige reis en de mensen aldaar een goede appetijt!
© pamlenez
01-07-2010
Om als fervent voetballiefhebber nog steeds op de TV de vervuiling te bemerken van figuren zoals Johan Derksen en z’n gesjeesde lolbroek en kompaan Wilfred Genee. Maar evenzo ook alle andere betweters en gekunstelde analisten, die steeds uitgenodigd worden om het publiek er op te wijzen hoe goed en/of hoe kloten het Nederlands elftal draait. In elk geval meten ze zichzelf de arrogantie aan ten telkenmale te vertellen, dat het anders moet en wel zodanig, zoals “lul de behanger” het zelf uitlegt. Ze komen met hun smoel op TV en pretenderen de alom wetende messias te zijn.
Hoelang zijn we nog bereid populariteit te geven aan figuren, zoals de semi seniele hoofdredacteur van Voetbal International, met zijn 13 in een dozijn verhalen, die het niveau niet weten te ontstijgen van bizarre soaps zoals Coronation Street en As the World turns. Al heb je 10 afleveringen achter elkaar niet meer gezien, je hebt dan niets gemist. Elke keer hetzelfde geneuzel.
Wanneer kappen ze een keer met die zompige analyses en vertellingen, waar de gemiddelde voetballiefhebber en voetbalkenner feitelijk niets aan heeft. En zeker niet het Nederlands elftal.
Ja, het gaat nu om het Nederlands Elftal. We hopen dat de coach, zijn staf en alle spelers er alles aan gedaan hebben en er alles aan blijven doen om zover mogelijk te kunnen komen. Alleen ZIJ staan ervoor en ZIJ moeten het maken. Geef ze je zegen, want de bal blijft toch rond en van plastic, de doelen rechthoekig en zonder camera’s en de FIFA-wereld slechtziend en malafide.
En van alle profetie en afkeur van de zogenaamde TV-connaisseurs moeten ze één grote staaf maken en in de ster van de bovengenoemde seniele opperlullo steken. Hij schijnt er zelfs op te kicken.
Worden we uitgeschakeld? Dan mogen verdriet en boosheid er dan best wel even zijn en daarna draait de wereld toch weer gewoon door. Even allemaal lekker genieten van de vakantie en dan weer de focus op de volgende EK over twee jaar in Oekraïne en Polen.
Het leven gaat gewoon door. En zo ook die schitterende sport, voetbal genaamd.
Helaas gaat ook het orakelen en verwetenschappelijken van de voetbalsport door. Zeker, zolang de Laurel en Hardy “filosofen” van de voetbalsport niet van de buis geweerd worden.
Even voor de goede orde. Wilfried en Matthijs zijn vooralsnog uitzonderlijke knakkers in de sportwereld. Daar zouden de malloten een puntje aan kunnen zuigen.
Enfin, heb je weinig affiniteit met voetbal, dan is misschien RTL Voetbal (VI Oranje) juist wel heel leuk. Een redelijk leuk humoristisch programmaatje op het niveau van “Who is the boss” (1988).
En toch is die Rene van der Gijp een heerlijk vrolijk mens. Hij bezigt een schitterende luchtigheid. Zodra je hem een half jaar in een sanatorium zet om te genezen van de bizarre invloeden van Genee en Derksen en hem dan het hele programma laat overnemen, denk ik, dat je dan pas echt iets leuks krijgt. Echte humor en relativering in een voetbalsportprogramma. Rene, jongen, ga er eens voor! Ik denk, dat je er velen een groot plezier mee zal doen. Voetbal en de Gijpse kijk. Yes!
En Wilfred, jongen, ga lekker in een circus werken. Als pratende lama of iets dergelijks. En Johan, kerel, overweeg een vervroegd pensioen en opname in het Hans Dorrestijn Bejaardencentrum.
Of overweeg beiden een wereldreis en begin op West-Papoea. Misschien dat de inwoners aldaar jullie wel pruimen. Al dan niet voorgekookt.
Alvast een prettige reis en de mensen aldaar een goede appetijt!
© pamlenez
01-07-2010
Abonneren op:
Posts (Atom)