donderdag 29 juli 2010

De filosofie van het conservenblik, de blik

Vele tienduizenden heimelijke rapporten en andere documenten zijn terechtgekomen op de digitale mediasnelweg en ook fysiek in de brievenbus van enkele mediagiganten. Het gaat wederom om stukken inzake het zwaar verfoeibare en evenzo nutteloze manifest van de Verenigde Staten.
Nu overwegend met betrekking tot Afghanistan. En wel over de periode van 2004 tot en met 2009.
Wederom is het “de boodschapper” Wikileaks, die tracht de onbenullige wereld weer eens goed wakker te schudden. Dan toch even een gewetensvraagje. Herinnert u zich dat bizarre manifest van de Yankees op 12 juli 2007 nog? Die twee Apache helikopters in Bagdad? Dat begin dit jaar ook via Wikileaks uitlekte in de media? Ik vermoed waarschijnlijk van niet. Doch heeft u uw vergeetachtigheid niet helemaal aan uzelf te wijten. De tactiek van de mediacratie en van alle betrokken hoge autoriteiten en ambtsbekleders dragen aan die vergetelheid een grote baksteen bij. Ze zijn een kei in het verschuiven van de aandacht van hoofdzaken naar alleen nog maar bijzaken.

Wat opvalt is, dat er momenteel voor 95% in de media op een zeer verwijtende manier aandacht wordt besteed aan het uitlekken zelf en in veel mindere mate aan de inhoud. Obama wenst dat de koppen gaan rollen van de klokkenluiders. Karzai beweert, dat vele Afghanen het slachtoffer zullen gaan worden van de openbaring van de heimelijke stukken. In Nederland wil de kamer een kabinetsreactie op het uitlekken van de gegevens. En zo zijn vele landen binnen hun media bezig met alleen de aandacht voor het uitlekken in tegenstelling tot de feitelijk net zo noodzakelijke aandacht voor de gruwelijke inhoud van vele stukken.

Het is wel enigszins te vergelijken met een conservenblik. Er zit een bepaalde inhoud in het blik en uiteraard ook een hoop vocht, dat op het blik wordt aangegeven als zijnde het lekgewicht.
De media voedt ons met het lekgewicht, terwijl we weten, dat de voeding gewoon compleet zwaar bedorven is en wij ook verdomd goed weten, dat de uiterste houdbaarheidsdatum nog geheel niet is verstreken. Wij pruimen het maar al te gewillig, wat de media in onze nieuwshongerige monden wenst te slingeren. Verslikken of niet, we sperren onze monden open en steeds met gesloten ogen.

Uiteraard is het risico groot, dat er onnodige slachtoffers gaan vallen met het uitlekken van oorlogsgegevens. Wat we niet moeten vergeten is, dat vele onnodige slachtoffers reeds zijn gevallen door het manifest van het VS-leger en wat steeds categorisch wordt doodgezwegen.
Bewust door de Verenigde Staten en al dan niet bewust door de media (de mediacratie).
Onnodige slachtoffers. Collateral damage. Een niet al te kleine standaard factor in het VS-leger.

We kunnen blij zijn, dat onze mannen en vrouwen afscheid gaan nemen van het Afghaanse en VS blikvoer. Hopelijk dat hun blik dan helderder zal worden. Zonder blikken of blozen zal het moloch, de Verenigde Staten, nog wel even doorgaan. Met de blik op oneindig tot ze aldaar hun “Waterloo” zullen vinden, net zoals de Russen ruim 20 jaar geleden.
Mensen, houd uw nieuwshongerige monden open, maar sluit dan niet de ogen.
Houd uw beiden ogen wagenwijd open voor die lucide blik op de wereld.
Zeker alvorens keuzes te maken of zelfs te veroordelen. Zonder scrupules.


© pamlenez
29-07-2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten