zondag 11 november 2018

De omstootbare onomstotelijke wetenschap


Het moet een keihard feit zijn. Frankrijk en de Verenigde Staten moeten een hechte niet te verbreken vriendschap met elkaar hebben. Al doen ze soms heel anders vermoeden, maar deze twee landen en al hun burgers en buitenlui moeten zeer intens met elkaar verweven zijn. Uiteraard komt dan de hamvraag; hoe kom je daarbij? Ach ja, dit vraagt natuurlijk om een wetenschappelijk onderbouwd antwoord. En waarom ook niet? Luister en huiver.

Het was op een vrijdagavond om ± 18.00 uur, toen ik van mijn werk afkwam en wist dat ik heel snel daarna een belangrijke afspraak had voor een whisky avond bij vrienden. Ik moest dus de keuze doen geen eten te gaan koken en dus vluchtig wat junkfood tot mij te nemen bij de eerste de beste McDonald’s. En laat ik die nou feitelijk elke dag op mijn pad tegenkomen, wanneer ik van mijn werk naar huis rijd. En dus zo geschiedde. Ik bestelde mijn hapklare brokken via de drive-in en na de smeuïg geurende vitaminearme lading ontvangen te hebben, parkeerde ik mijn auto precies dichtbij de ingang van het voedselcomplex. En uiteraard wordt op zo’n moment wel een heerlijke aanslag gepleegd op je smaakpapillen, maar er heerst dan wel een klein beetje verveling bij je en ga je in den beginne een beetje wezenloos vanuit je auto zitten te turen.

Maar dan biedt zich spontaan een mooi ontdekkingsmoment aan. Ik ben elke auto gaan bekijken, die het voedselcomplex binnenreed. Na een half uur buffelen aan die niet al te digestieve Amerikaans gecultiveerde brokken ben ik zelfs nog een twintig minuten langer blijven kijken naar al die binnen rijdende Nederlandse McDonald’s lovers. En toen ben ik echt tot een zeer wetenschappelijke conclusie gekomen.

Een kleine zeventig auto’s hebben mijn revue gepasseerd en daarvan waren zeker 31 auto’s van het merk Renault, 15 auto’s van het merk Peugeot en 11 auto’s van het merk Citroën. Daarnaast zag ik ook 3 auto’s van het merk Mercedes, maar die blijken dan ook een Renault motor te hebben. De resterende auto’s waren Japannertjes, die geheel te verwaarlozen waren binnen mijn spontane wetenschappelijke scoop en opbouw.

Wat dient zich nou hier aan om tot een krachtige wetenschappelijke bevinding te komen? Let op! Van al deze overwegend Franse auto rijdende mensen, die dus gevuld waren met over het algemeen stelletjes en gezinnen, kan geconcludeerd worden, dat er een grote hang is naar alles wat met Frankrijk te maken heeft. Op het moment, dat al deze mensen besluiten een auto te kopen, wat dus een dure investering is, moet er bij hen een bepaalde sympathie en verwantschap zijn met Frankrijk en de Franse cultuur. Hieruit kan geconcludeerd worden, dat zij zich vereenzelvigen met de fransman. Eigenlijk zijn dan de Fransen en de Nederlandse Franse autokopers identiek te noemen. Kijk! En nu dan deze ontegenzeggelijke deelconclusie als een paal boven woestijnwater staat, kunnen we de volgende sluitende logica daar probleemloos op laten volgen.

Namelijk het McDonald’s concern is tot op het bot en in de ziel (voor zover die nog aanwezig kan zijn) echt Amerikaans. Straight from the Joe Naait ’t Steeds. Het McDonald’s Plaza, het hoofdkantoor van deze cholesterolrijke voedselketen, dat dichtbij Chicago ligt, is en blijft nog steeds een onderdeel van de al eeuwen opgeblazen American Nightmare Dream. Dus kort samengevat; McDonald’s is facking Amerikaans.

Wel dus………… u voelt ‘m al aan! Al die Franse auto rijdende mensen, die feitelijk gewoon kei pro Frankrijk zijn en eigenlijk te vereenzelvigen zijn met de fransman, houden ontzettend veel van het voedsel, dat ontegenzeggelijk puur Amerikaans voedsel is. Je kan gewoon niet meer ontsnappen aan de onomstotelijke wetenschappelijke conclusie, dat er een gigantische onverbrekelijke vriendschap bestaat tussen Frankrijk en de Verenigde Staten. En uiteraard zullen er wel wat partijtjes zijn, die deze wetenschappelijke ontdekking willen tegenspreken, maar aan die paar Japannertjes moet je gewoon geen aandacht besteden.

Kijk! En zo kan je ook de huidige klimaatwetenschap bekijken!
De omstootbare onomstotelijke wetenschap?? Stoot je er niet aan!

© pamlenez
11-11-2018

zaterdag 10 november 2018

Politieke banenwaan




Volgens de gerenommeerde statistieken van het Centraal Bureau voor de Statistieken (CBS), is het werkeloosheidscijfer voor het tweede kwartaal van 2018 verrassenderwijs nog steeds 40.000 hoger dan het derde kwartaal van 2008, zeg maar net voor de intrede van de economische crisis. Momenteel zijn er nog steeds 354.000 mensen werkeloos, t.w. 3,9% van de beroepsbevolking. En let wel! Dit zijn dan nog niet alle daadwerkelijk geregistreerde werkelozen. Wat te denken van de onvrijwillig werkeloze scholieren, vrijwilligers, mantelzorgers en moeders. En daarnaast ook nog eens de vele honderdduizenden parttimers, die feitelijk meer uren willen werken. Als we hen allemaal erbij rekenen - aangezien werk altijd betaald zou moeten worden - dan komen we tot een veel exorbitant hoger werkloosheidscijfer. Mogelijk meer dan een miljoen mensen.

Maar……… diverse grote bedrijven en vele Midden- en Klein Bedrijven in vele bedrijfssectoren in Nederland zijn zeer noodlijdend, daar zij niet aan mensen kunnen komen. Er is een tendens, dat er bijna duizend banen per week erbij komen. Bedrijven kunnen niet uitbreiden, productieniveaus kunnen niet groeien en vaak kan er niet beantwoord worden aan de wensen van (inter)nationale klanten. Deze situatie is als een immense discrepantie op het thans nog steeds hoge werkeloosheidscijfer.

Nu hebben we redelijk recent onze minister-president gruwelijk zien wegzinken in zijn zelf gegenereerde multinationale moeras. Predikend als een verstokte Unileveraar en bizar levend in zijn eigen Shell, wilde hij elk jaar zo’n € 2.000.000.000,= verkwanselen aan dividendbelasting om vele banen te redden en binnen te halen in Nederland. Na een verrassende beslissing van zijn paradepaardje Unilever, die besloten had niet naar Nederland te komen, is Mark Rutte en de zijnen zich gaan beraden op het besluit, namelijk die vermaledijde afschaffing van de dividendbelasting.
En ziedaar! De afschaffing gaat niet door! Joepie! Nee! Helemaal niet joepie! Ons hele Rutte III kabinet is tot het lumineuze idee gekomen om de jaarlijkse opbrengsten aan dividendbelasting te storten in het Nederlandse bedrijfsleven. De Haagse boeven willen een beter vestigingsklimaat in Nederland en gooit het hiermee ook weer op het genereren van vele banen meer. Ons kabinet blijft zich focussen op en manifesteren in een toch wel banale banen kabaal.

En daar komt nog een leuk weetje bij. Zoals we allemaal wel zo’n beetje in de gaten hebben gekregen, komen we bij vele bedrijven steeds meer totaal niet Nederlands sprekende, met een bijzonder klassiek arbeidsethos behepte figuren tegen. Vooralsnog zijn er geen exacte cijfers van 2018 bekend, maar thans zullen er al meer dan een miljoen van deze bijna te allen tijde schraal betaalde mensen uit diverse Europese lidstaten zich hier gehuisvest hebben. En onze arbeidsmarkt zal bestookt blijven worden door deze veelal ook ongeleide arbeidsprojectielen. En tot groot genoegen van vele grote profiteurs bedrijven alhier.

Als we daarbij ook nog eens het huidige nutteloze dweilen van onze regering met de ontzettend lekkende migratiekraan in ogenschouw nemen, dan kan je op je authentieke Hollandse klompen aanvoelen, dat ons sociaal stelsel en de arbeidsmarkt aardig naar zijn vaantjes aan het gaan is.
Uit die lekkende kraan zijn de afgelopen jaren al vele duizenden niet al te heldere druppels, zo niet vage straaltjes, gekomen. De tsunami aan overwegend Noord- en Midden Afrikaanse mensen kunnen zich verre van meten met het arbeidsethos van de lawine aan Oostblokkers. Noch tsunami’s, noch lawines zijn te appreciëren.

Dus nu even op de keper genomen. We hebben nog steeds behoorlijk veel werkelozen. We hebben vele bedrijven, die noodlijdend zijn door een immens tekort aan personeel. We hebben een minister-president, die helemaal verzwelgt in zijn banale banen kabaal om nog meer banen te creëren en vele klagende bedrijven maken op grote schaal gebruik (lees ook gerust; misbruik) van de lawine aan nomaden uit de Europese lidstaten. En tegelijkertijd schromen die bedrijven niet om even brutaal als angstvallig hun deurtjes even dicht te gooien voor de cultureel, maatschappelijk en religieus incompatibel geclassificeerde Afrikanen.

Nu zeg ik u! Ik snap er niks van of ik snap het verrekte goed. Ik constateer alleen maar hele horden klagende niet al te brave bedrijven, hele horden autochtone werkelozen, hele horden uitgebuite EU lidstaat nomaden, hele horden allochtone werkelozen en een regering, die compleet de weg kwijt is zonder het zelf te weten. Of ze veinzen het of ze zijn gigantisch incompetent. In beide gevallen hoogwaardig falen en verdwaald van de realiteit. Niet meer dan een politieke banenwaan.
Snapt u het nog?


©pamlenez
11-10-2018