dinsdag 17 april 2012

Noren doen niet Anders (Behring Breivik)


Het gebeurde allemaal op 22 juli 2011. Om ongeveer half vier in de middag werd een zwaar explosief tot ontploffing gebracht in de regeringswijk in Oslo. Ongeveer twee uur na deze explosie vond een verschrikkelijk bloedbad plaats op het eiland Utøya, dat ± 45 kilometer ten noordwesten van de stad Oslo ligt. Op dit eiland vond toen een jeugdkamp plaats van de jeugdafdeling van de regerende sociaaldemocratische Noorse Arbeiderspartij. Er waren ruim 500 jongeren aanwezig.

Het was de toen 32 jarige Anders Behring Breivik. Een compleet in waanideeën verzwolgen Noorse man, die in zijn eentje dood en verderf wilde veroorzaken met een bomaanslag en een schietrazzia op onschuldige jonge politiek geïnteresseerden. De bomaanslag had als gevolg 8 doden en de schietrazzia 69 doden. Om nog niet te spreken over de vele gewonden en met name ook de vele getraumatiseerde slachtoffers.

Op de welbekende vraag “wat mankeert die mallotige randdebiel” kon redelijk snel een antwoord verkregen worden. En daar zorgde de dader Anders Breivik zeer snel ook zelf voor. Bijna doodnuchter gaf hij een verklaring af over wat de gevaren in zijn optiek waren binnen de Noorse maatschappij en hoe belangrijk het was om onmiddellijk in te grijpen om de Noorse cultuur te “redden”. Hij werd vrijwel direct en deels nog op heterdaad betrapt en evenzo zonder scrupules erkende hij schuld, al zag hij het zelf niet zozeer als zijnde een schuld.

Het bizarre in dit hele verhaal is, dat het klip en klaar is, dat er 77 mensen zijn vermoord en dat de dader is gearresteerd en dat hij volledig schuld heeft bekend. Wat je nu in de thans gestarte rechtszaak tegen Anders Breivik ziet en wat je zowat in 1001 rechtszaken ten telkenmale steeds terugziet, is dat zowel door de media, door psychologen, door psychiaters, door advocaten, door het Openbaar Ministerie, door vele andere betrokken instanties en met name ook door Anders Breivik zelf, dwalende redevoeringen worden gebezigd. Argumenten, motieven, redenen en oorzaken zijn de uit te vorsen elementen, waarmee de psyche van de dader en zijn daden een verklarend plekje kunnen krijgen in het geheel. Het geheel, dat feitelijk niet meer is dan een massamoord, uitgevoerd door een in waanideeën verzwolgen moordlustig en conservatief verdwaasd onmens. Moet het dan soms de bedoeling zijn dat de wereld er omheen en met name de nabestaanden en getraumatiseerden door het breed uitkristalliseren van de kwestie, mentaal worden overvallen door een cognitieve dissonantie, opdat ze ook kunnen begrijpen waarom Anders Breivik zo gehandeld heeft?

Nee helaas, de Noren doen niet Anders. Het zal een breed uitgemeten proces worden. Het moet ongeveer 10 weken duren, voordat er een uitspraak zal volgen. Anders Breivik krijgt mooi zijn podium, alwaar hij semi Hitlergroeten kan bezigen wanneer hij maar wilt. Hij krijgt een podium om te verklaren, dat we in Noorwegen bedreigd worden door “levensbedreigende” immigranten. Wie weet, waar hij nog meer mee zal komen. Het is in elk geval niet echt verdedigbaar meer. Ook niet voor zijn advocaten, die zich desondanks zelfs graag een soapseriefoto hebben laten aanmeten.

Nee, Noorwegen. Je moet echt Anders doen. Veroordeel hem vandaag nog door linea recta geen visuele media meer aanwezig te laten zijn in de rechtszaal. En ga morgen de Noorse wetboeken van strafrecht en jurisprudenties expliciet uitpluizen in het kader van massamoorden. Neem daarna de beste psychiaters van Noorwegen en laat zijn psyche zo goed mogelijk ontleden, zodat naast de zwaarste straf voor massamoord ook de zwaarste straf voor TBS opsluiting kan worden gerealiseerd. Trek er twee weken voor uit en berg dan dit ontspoorde onmens op.
Menselijk recht moet zegevieren en niet Anders.



pamlenez ©
17-04-2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten